Jak insygnia to insygnia. Wzięło mnie Dyskutowano nad tym więc sprawdźmy jaka deiza nam najbardziej pasuje-w ankiecie są zwycięzcy poprzedniej.

-In imaginationem fortitudo - co znaczy w wyobraźni siła
-In mentem fortitudo - w umyśle siła; obie występowały razem ale there can be only wiecie co
-Pomiędzy fantastyką a rzeczywistością granice stanowi tylko Twoja wyobraźnia

Pamiętajmy, że dewizę należy krzyczeć przed bitwą więc musi wpadać w ucho i porażać wroga

Jeśli tak, to tylko dewiza numer dwa, bo jest najkrótsza. Przy trzeciej to pewnie by było:
"Pomiędzy fantastyką a...(bum/łup)AAAAAAAAAAAAA!!!"

Pomiędzy fantastyką a rzeczywistością granice stanowią tylko Twoje leki :mrgreen:

Sorry, nie mogłem się powstrzymać :mrgreen: , od dwóch dni mam jakąś głupawkę. :mrgreen:

A na poważnie - W wyobraźni siła wygląda atrakcyjnie. :>

Zagłosowałam na drugą opcję. Jest najkrótsza, więc najłatwiej ją wykrzyczeć szarżując ze scyzorykiem na grupę dresów z Bronowic. Jest najkrótsza więc zmieści się na kubku, koszulce, bannerze i w headrze jakiejś strony - słowem - zmieści się tam gdzie nie zmieszczą się dwie pozostałe. Jest szersza w sensie znaczeniowym niż pierwsza dewiza, ale obejmuje ją w sobie, więc mamy niejako dwa w jednym. Rzecz w końcu ostatnia - "cywile" utożsamiają gry fabularne z grami wyobraźni, z wyobraźnią. Słusznie. W pewnym momencie swojego życia człowiek-RPGowiec zwykle sobie jednak uświadamia, że gry te to nie tylko wyobrażanie sobie rzeczy - to rozwój osobisty, kształcenie w sobie postaw i doskonalenie cech, nauka patrzenia na świat przez pryzmat pewnych cywilizacyjnie mordowanych ideałów. I nie tylko to - niektórzy z nas już dostrzegli w RPGach sposób na życie, zauważyli perspektywę zawodową, zorientowali się, że na tym można zarobić pieniądza a także uczyć innych tego wszystkiego czego nauczyliśmy się my.
W imię idei, żeby gry fabularne przestały być grami wyobraźni a zaczęły być rozwojowym i równoprawnym elementem kultury wybrałam drugą opcję.

Szkoda że zawęziliśmy wybór, podoba mi się "Od erpegów wolimy już tylko wódkę".

Erneście, nie powstrzymuj się. Toż to święta racja .

Mi się najbardziej podoba trzecia opcja. Długa, ale trafiająca do mnie. Z wcześniej przedstawionych to pierwsza tycząca się wyobraźni.

A może Grimuar ad portas - Grimuar stoi u bram . Oryginalnie powiedzenie brzmiało Hannibal ad portas co było odwołaniem do buntu niewolników w starożytnym Rzymie. W późniejszym okresie Rzymianie straszyli swoje dzieci tym powiedzeniem .

Podoba mi się drugie. Ogólnożyciowe jest i faktycznie - nie przeszkadza w laniu wroga w jego potwarz. Poza tym zawsze na jakieś ulotce będzie to nakłaniało do pomyślunku

Czy kiedy krzyczysz dewizę przed bitwą, to twój oponent powinien ją zrozumieć?
Podoba mi się hasło w wyobraźni siła, ale zdecydowanie bardziej podoba mi się po polsku.

In imaginationem fortitudo(na które zgałosowałem) brzmi tak podobnie do swojej współczesnej, angielskiej wersji, że każdy, godny powstania przeciwko nam oponent, zrozumie je. Chyba nie zamierzmy robić menzur na sztachety z chłopakami z bronowic?

Proponuję na którymś klubie ćwiczenia z dykcji na lojalnych Jolach i pocztmistrzach z Tczewa, żeby wszyscy klubowicze byli w stanie wykrzyczeć te słowa w ferworze walki i latających sztachet.

Menzur na sztachety nie. Merlin mówił o regularnej bitwie z krwią, flakami i urwanymi głowami i na to się piszę. Menzury są dla "cudownych chłopców".