Nie, nie, zbyt ważkiego gościa tu mamy

Ufff, czyli wybrnąłem z twarzą.

No wiecie, teraz to się rozczuliłam. A to niebezpieczne, bo jak się rozczulę to niepowstrzymanie wylewam wiadra ckliwości i rozmazania. Poniżej całkiem spore wiadro (uwaga, może być dość szokujące dla tych, którzy znają mnie głównie z biegania z mieczem/łukiem i szeroko pojętej eksterminacji istot różnogatunkowych )

Jestem człowiekiem z piasku
co na złym wietrze zimnym
tańczy swój taniec życia,
zbyt dziwny, za bardzo inny

Coraz mniejsza się staję
z każdym powiewem silniejszym
już moje ślady ostatnie
sto razy mieszczą się w pierwszych

Każdy, kto mnie omija
zabiera garść złotych ziaren,
tu jest największa ze wszystkich
w tej garści na zawsze zostanę

Tą sobą najprawdziwszą,
co chwilę była prawdziwa,
zanim zły wiatr mnie porwał
i po złych miejscach rozsypał.

Tu, znaczy się w Grimuarze ofcourse :mrgreen:

Bardzo ładnie powiedziane Niesie w sobie głębię i jakże dokładnie oddaje uczucia schowane w sercu i pamięci o ludziach których znamy. A co najważniejsze słowa Poety można przyłożyć do każdego człowieka i pasować doń będą.
Czuje się w Tobie talent Kasiu

OOOOOOOOOO no proszę kogo ja widzę na forum. Rzadko się ostatnio pojawiam więc tak późno cię zauważyłem. Najważniejsze jednak że zauważyłem. Moje gratulacje, że znajdujesz szas na pracę, mołodzieży chowanie i o fantastyce rozmyślanie :lol:
A jakbyś się jeszcze pokazała na zebraniu klubu, to już wogóle byłbym pozytywnie zaskoczoy

"Przemyśliwuję" właśnie nad auto-klonowaniem, które rozwiązałoby wiele moich problemów. Nawiązałam nawet współpracę z niejakim Taharem Aitali z Instytutu w Roslin, w którym to sklonowano biedną owieczkę Dolly. Na razie w innym zakresie, ale może coś się da załatwić. 8) Na zebraniach a i owszem pokazać się zamierzam (na szczęście nie ma bariery wiekowej.. :mrgreen: ), więc mam nadzieję że będziemy się widywać częściej.