Mordredzie, "Stara Ziemia" leży u mnie na półce. Mam pierwszy i trzeci tom, ale jeszcze nie zacząłem czytać. Oglądałem niestety wpierw film "Na srebrnym globie", który jest ekranizacją wszystkich trzech części. Momentami film jest naprawdę ciężki, ale naprawdę warto obejrzeć. Trwa tak ponad dwie i pół godziny. Można by kiedyś zrobić klubowy wieczór filmowy.

O proszę! Nie wiedziałem o ekranizacji. Właśnie doczytałem co nieco i okazuje się, że film w sumie był w produkcji 12 lat w 4/5 realizacji wstrzymano z rozkazu partyjnego i 10 lat później częściowo dokończono. Ale na pewno nie jest to do końca to co miało być http://www.film.org.pl/prace/na_srebrnym_globie/glob_wybor.html

Jestem bardzo zainteresowany zarówno lektura jak i filmem

Powiem tak. Film robi wrażenie. Gdzieś go mam, więc jak wygrzebię to mogę udostępnić . To nie jest tak, że ta 1/5 nie została zrealizowana. Fragmenty filmu uległy zniszczeniu, o czym mówi autor w czasie filmu. W momentach, których już nie ma są powstawiane obrazy z życia codziennego (np. kamera przemierzająca warszawskie podziemia), a sam autor opowiada co tutaj miało być.
Film nie był tak długo realizowany. Po nakręceniu został zamknięty przez władze w sejfie i gdzieś jeśli się nie mylę, to w 86 wypuszczony. Chociaż może przed tym okresem był tak długo realizowany ;P.

"Na srebrnym globie" to chyba jedna z pierwszych książek s-f o jakich czytałemPamietam jak miałem 10 lat i wychodziło coś takiego jak Mała Fantastyka-wersja dla dzieci tego czasopisma dla dużych. W jednym numerze było sporo o Żuławskim. Jak to rozpalało wyobraźnię Film poproszę jakby co. Książkę kiedy indziej

Odgrzebię film i przyniosę. Zresztą film nakręcony przez potomka Jerzey Żuławskiego, a znane polskiego reżysera - Andrzeja Żuławskiego.

"Na srebrnym globie" jako początki fantastyki polskiej jest obowiązkową lekturą na filologii polskiej i nawet nie wiecie, ile osób rok w rok puka się w głowę czytając tą książkę...
Choć i tak większość z nich po prostu czyta streszczenie, napisane ileśtam lat temu przez bezimiennego studenta polonistyki, kopiowane w nieskończoność...

Zakładam, że Ty Gosiu, nie sięgnęłaś po streszczenie i przeczytałaś książkę . Jak wrażenia.

Hehe, skucha!
Wieki temu stwierdziłam, że jednak to wstyd, ale książka jest napisana na tyle trącącym myszką stylem (no fakt, trochę latek minęło... tak ze sto ), że skoro już nie zmusza mnie do tego żadne kolokwium ani egzamin, to odłożę ją i dopiszę na listę książek, do których sięgnę na emeryturze

Ja to czytałem w ósmej klasie podstawówki i strasznie mi się podobało, podobnie jak Zwycięzca. Stara ziemia już trochę mniej. Ale mi staroświecki styl raczej nie przeszkadza - lubię Wellsa, Lovecrafta, Blackwooda, Poe'go.

Ależ mi również staroświecki styl nie przeszkadza - o ile towarzyszy mu jakiś klimat. Poego uwielbiam, Wells nudnawy, a co do Lovecrafta to powtórzenia w opowiadaniach doprowadzają mnie do szału, jakby pisarz miał ograniczoną wiarę w przepustowość mózgu czytelnika...