Proponuję ciskać do tego tematu liryczne wprawki i inną poezję w różnym stadium rozwoju.

Na pierwszy rzut z mojej strony idzie tekst jesienny.
Proszę nie traktować go poważnie.
Życzę wszystkim dobrej złotej polskiej jesieni

Jesień

Jest czas który zieleń masowo zabija
I w koło panuje błotnista szaruga
A na domiar złego nas wtedy przybija
Czerń która jest długa
I Blask co jest krótki
Powodem by topić swe smutki

Jest czas co poezji pewnym sprzymierzeńcem
Choć myśli codziennej chaos oraz zamęt
To jest wolność słowa co czyni odmieńcem
Jest skowyt i lament
Pióro i atrament
I nastrój by spisać testament

I znów mnie otacza ta pustka coroczna
Konkrety zepchnięte na poboczne tory
Co chwila ogarnia mnie refleksja mroczna
Jesienne potwory
I szeptów ich moc
Zagłębia się we mnie – ja w noc

Jest czas gdy się liście czerwienią i złocą
Do parku iść można na długie spacery
Po czareczkę wina powrócić już nocą
Do ciepłej kwatery
W jesienne zamiecie
Przestrzeni jest tyle co w lecie

Jest czas co poezji tematy zadaje
Są wszelkie warunki by liczbę strof mnożyć
Cóż oprócz miłości nam jeszcze zostaje
Swe wnętrze otworzyć
A zamknąć szuflady
Jest nastrój by pisać ballady

I znów mnie otacza coroczna nadzieja
Na przejrzystość myśli albo na przetrwanie
Inkaust i pióro za oknem zawieja
Owocne pisanie
Natchnione spełnienie
Nie tylko jesiennym marzeniem

Choć wielu narzeka na wytrwałą słotę
To ludzie w około tym samym są chórem
Od wieków próbują mieczami lub złotem
Szczególnie zaś piórem
Nietrudna to szkoła
By demona zmienić w anioła

Czapki z głów. Bo i jesień przestaje być straszna - za drugim razem czyta się to zupełnie inaczej.

Kuba, pieczesz pyszne ciasto, piszesz wiersze... może ja Ci się oświadczę?
Całkiem przyjemnie się czyta, fajny rytm jeśli idzie o formę.
Masz coś więcej?

Ciekawe, co by Jurek na to powiedział.

Jeśli moja interpretacja 6 zwrotki jest trafna, to możemy chyba liczyć na coś nowego niedługo.

Jakby Jurek zaprotestował to ja Ci się oświadczę.

Phi, pamiętajcie, że jestem pierwsza, oświadczyłam się już przy drugim cieście Poza tym, dziewczyny, nie macie szans, nie lubicie Dżangelspida

Kuba, naprawdę piękne, przejmująco jesienne, a tę tematykę w poezji bardzo lubię Dobrze się czyta i bardzo wprowadza w nastrój

Ja widzę, że to wątek nie poetycki tylko matrymonialny...

Nie moja wina, że nikt inny nie chce się pochwalić tak szlachetnym talentem...

Słowik zazdrośnik, Słowik zazdrośnik

Może ktoś jeszcze się pochwali, a?

To prawda. Zazdroszczę Kubie talentu. Jak licho. Oświadczyn niekoniecznie, zwłaszcza, że oświadczacie się nie jemu, tylko jego wypiekom. lol