Heh, ja też od czasu do czasu zataszczę się do Was na coś (jeśli wpuścicie), tylko teraz mam kilka rzeczy, które sprawiają że mam ochotę być jak najdalej od domu. Np. katowanie maturą...

Słowik: wydzielone z tematu o USK 2.0

E, daj spokój, nie można się siągle tylko uszyś i stresowaś

Matura to bzdura, powiadam Ci.

Nie mi to tłumacz...

Miśku, nawiązując do pewnych przeszłych wydarzeń, wyjazdów i rozmów zacytuję:

"Nowa matura to nie jest polski klub!"

Misiek, nie mów, że już zapomniałeś, jak sam miałeś mieć maturę...

Słowiku, nie zapomniałem. I właśnie pomny doświadczeń twierdzę co twierdzę. Uważam, że więcej jest szumu wokół matury - m.in. przejmowania się 'a co jak nie zdam?! a co jak nie zdam?!' niż to wszystko warte.

Każdy tak mówi "po", gorzej to wytłumaczyć tym, którzy są "przed". Spróbuj wytłumaczyć Homikowi

Mnie cisnęli do matury, specjalnie się nie uczyłam... I co? Studiuję

Nie przejmować się tam, stres jest, ale "nerwy w konserwy i na eksport"! Rozluźniaj się z nami

Oj Marco, ja się uczyłam właściwie tylko do 1 przedmiotu, a i to wyłącznie dlatego, że nie miałam go w programie i musiałam przygotować się do matury sama (historia sztuki, zdałam bez większych problemów z zadowalającym wynikiem). Do takiej matematyki zrobiłam jedno zadanie, w drugim był błąd co wykluczało jego rozwiązanie (pamiętam jak dziś...), więc rzuciłam to w diabły i nie zawracałam sobie nią głowy. Polski i angielski - śmiech na sali.

Nie marudź, ja należę do grona nieszczęśliwców którzy jako pierwsi obowiązkowo zdawali nową maturę, co oznacza, że musiałam siedzieć na sali calutki dzień - wtedy pisało się i podstawowy, i rozszerzony, a nie jedno albo drugie. I jakoś mi mózg nie eksplodował od nadmiaru wysiłku intelektualnego (... a przynajmniej nic takiego nie zauważyłam )