Cóż, widzę, że z poprzednich postów zrobiła się sieczka, ale może uczestnicy dyskusji jakoś się połapią, co i jak . Ad rem zatem. To, co wyklucza Cooka z (subiektywnego) kanonu fantasy, to klimat. Fantasy zbyt prozaiczne i "realistyczne", przestaje być fantasy. O jaki klimat zatem chodzi? Oprócz tego, co już wymieniłam, świetnym przykładem jest TA ekranizacja Robin Hooda. Czyli - baśniowo, idealistycznie, momentami naiwnie, co NIE znaczy płytko, sztampowo czy kiczowato. Takiego właśnie fantasy szukam .

Jeśli wciąż szukasz, Emilio (wątek mi umknął najwyraźniej), to polecam książki Mercedes Lackey. Słitaśne, epickie, pełne wzruszeń i idealistyczne fantasy, raczej dla kobiet (prawda, Krzaku? ). Relaksująca i miła lektura.

Jeżeli kobiety lubią czytać o "miziających się" mężczyznach to pewnie tak .

Przesadzasz, są tam też mężczyźni "miziający się" z kobietami (w sumie zazwyczaj, biorąc pod uwagę długość serii). Oraz kobiety z kobietami, ale to jakby już rzadziej.

Miziający się mężczyźni? Hm, ciekawe :]
Ostatnią książką przeze mnie czytaną z takim wątkiem - przy okazji napisaną fajnie i potoczyście - była Fanny Eriki Jong. Tyle, że to nie fantasy, choć blisko. To taka porządna powieść awanturnicza. Do tego frywolna ;]

No nie wiem czy tam mężczyźni miziają się z kobietami. Jak zaczęli między sobą to jakoś książka przestała mnie interesować .