Czekam na chętnych Słyszałem o....3? Może 4 osobach, które chciały zagrać. Odzywajcie się, podałem przecież gg, im szybciej zaczniemy rozmawiać o postaci tym szybciej będziecie grać

Doszły mnie słuchy, że LARP dobiegł końca.
Czyżby nasi klubowicze maczali w tym palce?

Owszem, LARP dobiegł końca. Wynikało to z wielu czynników, acz tutejsi klubowicze nie mili w tym zbyt wielkiego udziału. Dołączyły się dwie osoby: Nidhogg, którego widziałem raz na LARPie, a potem już nie, oraz niejaki Szkapi, który przez pewien czas uczestniczył w LARPie, a potem również przestał się pokazywać. Ciężko więc o jakiś istotny wpływ

W tym momencie startujemy z nowym LARPem, tym razem na mechanice Vampire: Requiem, ale od miesiąca nie możemy doprosić się postaci od graczy, którzy zapewnili swoje uczestnictwo.

Jakieś bliższe szczegóły? Może ktoś będzie zainteresowany. Czy dobrze kojarzę, że ten system rozgrywa się w czasach współczesnych?

Mam też pytanie odnośnie takiego długodystansowego LARPa. Czy trudno jest prowadzić taki projekt? Jakie są największe wyzwania, nad czym najbardziej trzeba się napracować?

Nabór na nowego LARPa ogłosze w nowym temacie.



Zależy, jak zwykle. Ciężko jest go wystartować: należy na początku wymyśleć takie sieci powiązań i problemy, które zajmą graczom dużo czasu i/lub będą wymagały ustaleń z więcej jak jednym graczem. Na jednostrzałówce jest o tyle prościej, że nie trzeba się martwić o dalszy ciąg: tutaj rozwiązanie prostego problemu nie może dawać graczowi dużo mocy. Trzeba spędzić trochę czasu nad każdym NPCem: jak będzie się zachowywał, na jakie układy pójdzie, z kim, jak dobry jest w dyskusji, jak duzo wiedzy posiada.
Właśnie, wiedza. Na długofalowych LARPach wiedza jest tak samo istotna jak na jednostrzałówkach . Gracze przeważnie nie zajmują się wypiekiem strucli: każde małe potknięcie tutaj zaowocować może zgonem postaci, którą graliśmy...powiedzmy 2 lata.

Najtrudniejszą rzeczą, jest ocena postępu gracza. Więcej dobrych pomysłów, dobrych rozegrań, wykonanych questów = większa potęga postaci, więcej wpływów etc.
Na początku wszyscy startują z podobnego poziomu, co też nastręcza pewne trudności: jeżeli narzucamy jakieś ramy tworzenia postaci *każdy* chce być tym wyjątkowym, który się wyłamuje. Jest też duża grupa osób, która zna bardzo dobrze mechanikę i chce wejść z tzw. combami, czyli postaciami wykorzystującymi dziury w systemie dla własnych korzyści. Taki rpgowi bug-using Wymaga dużej stanowczości i znajomości zasad na wyrywki.
No dobrze, załóżmy, że wystartowaliśmy z LARPem, toczy się on już...powiedzmy pół roku. W tym czasie na pewno nastąpi dysproporcja mocy między graczami: nie wszyscy myślą jednakowo dobrze, nie wszyscy rozwiązują questy z jednakową prędkością. Największa trudność to balans, ponieważ gracze silniejsi będą często chcieli rozwiązywac problemy ze słabszymi zabijając ich, a to nie jest nam nigdy na rękę. Jak to rozwiązać? Ano sposobów jest wiele, generalnie dobiera się go do sytuacji.

Drugim problemem są rozegrania gracz-gracz, a takich jest dużo. W klasycznym RPG gra odbywa się na granicy konfliktu gracz - mg. Tutaj walczą ze sobą gracze, na wielu płaszczyznach(z reguły staramy sie unikać fizycznej). Prowadzący musi pozostać absolutnie bezstronny, absolutnie obiektywny i działać możliwie zgodnie z założeniami systemu. Każda pomyłka prowadzącego przeważnie oznacza śmierć gracza, albo utratę znaczącej części jego możliwości. Jeżeli nie potrafi się być bezstronny, trzeba mieć cierpliwość do wysłuchiwania bluzgów.... a mimo wielu starań osłuchałem sie ich więcej niż bym chciał.

Napisałem to dość chaotycznie.... ale wierze, że zaznaczyłem najważniejsze punkty. W razie niejasności - pytajcie!

Słowik: LARP się zakończył - temat zamykam.