|
Wiem, że miałem napisać pierwszy, ale nigdy nie mogę się zdecydować. Napisze to i niedługo lepsze
 Rozbieganymi oczami wpatrywał się w nieruchomą taflę szkła przedzieloną pośrodku dwoma plasitkowymi listekami. (a więc tam są mikrofony...tak?wy skurw...) Zrobił krok z prawie wyraźnym wysiłkiem a drzwi supermarketu raptownie rozsunęły się z mechanicznym jęczeniem. W jego twarz uderzyło powietrze z wnętrza sklepu- nagrzane i suche. Cofnął się. Drzwi zamknęły si z sykiem ale nie tego najbardziej się obawiał. Z wielką dozą nieufności patrzył na małe, czarne sterujące. Niepokojąco duże. (Chinole robią komputery tej wielkości...więc byle czujnik powinien być mniejszy chyba że jest tam...) Kamera. Na pewno. Wiadomo przecież, że soczewki i cały osprzęt musi byc odpowiednio duży do dokładnego przekazu. (myśleli że nie wiem!teraz już są na swoich miejscach!Wiedzą, żę idę) Wszedł. Przed nim znajdował się rząd kas. Czerwona farba wyblakła i podpryskiwała pozostawiając patrzącemu niemiłe wrażenia. Czynna była tylko jedna kasa. Spojrzał na kasjera, któy przyglądał mu się jakby (wiedział) Czerwona czapka, fartuch tego samego koloru. Kasztanowe włosy krótko przystrzyżone. Zarostu... (...brak!...ha ha!myśleli że nie zobacze że to agent ha ha) Skierował się do krótkiego przejscia dla klientów znajdującego się obok 3 kasy, na samym konću rzędu. Miał krótką listę zakupów. 1l Mleka Ser biały Chleb Piwo Zrobił ją rano i położył starannie na stole. Nigdy nie miał problemów z pamięcią ale chciał przeprowadzić test. Ci co go obserwują wiedzą już co kupuje. Wiedza ile. Zobaczy własciwie ile wiedzą. W głowie miał (czujność) milion myśli. Podszedł do długiej lodówki z nabiałem. Stary model, nie to co te nowe. Składał się z 4 półek. Mleko stało w równym rzędzie na pólce na wysokości jego oczu. (zbyt równy, gamonie!Wiedziałem!coś do nich dosypali, jak nic) Szedł teraz wzdłuż lodówki szukając Sera. znalazł go na samym końcu. Tym razem rząd był troche nierówny. (dobre, ale nie najlepsze!ha ha!myślą że jak nie będzie równo to nie zobacze!nie zobacze w tym ich ręki!) Przeliczył ilość kostek. 19. Dla normalnego klienta byłaby to zwykła liczba. On (wiem!) wie, ze taka nie jest. (Klienici!) Zaczął gorączkowo rozglądać się dookoła.ale nikogo nie zauważył. Wydawało mu się (widział) że jest wśród nich agent. A może wszyscy to agenci? Nie wziął sera. Przeszedł do stanowiska z pieczywem i wtedy ich zobaczył. 4 klientów. 2 stoi przy regale z gazetami.Czytają. (wiem) Ale pewnie nie czytają tylko przekazują bazie jego dokładne współrzędne. Chleba nie było! (tego jeszcze nie widziałem!) (Zabrakło wam pomysłów) Wspomina leżące zwyczajnie bohenki, które wcale (a jakże) nie były normalne. Pozostała dwójka klientów stała w mini kolejce do kasy. Ale na pierwszy rzut oka ocenia (agenci) ich po tym jak zerkają na niego ukradkiem. Ale to wasza ostatnia runda. (chcecie wiedzieć?powiem wam!) Włożył rękę do kieszeni kurtki i wyczuł przedmiot który od dawna ukrywał pod łóżkiem. Pamięta jak kluczył po mieście żeby (go) kupić. Teraz kiedy czuje jego zimno w dłoni, czuje jak ciężki jest wie że (Oni) się doigrali. Gdyby to była jedna z jego ulubionych gier komputerowych zobaczyłby teraz jak po pokonaniu ostatniego bossa wyswietla się napis (game) -Over! | Profil
|
